حديث و آيات: مقدمه
قالَ النَّبِىُّ صلي الله عليه و آله:
مِنَ اغْتَسَلَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ وَ مَسَّ مِنْ طيبِ اِمْرَأَتِهِ ـ اِنْ كانَ لَها ـ وَ لَبِسَ مِنْ صالِحِ ثِيابِهِ ثُمَّ لَمْ يَتَخَطَّ رِقابَ النّاسِ وَ لَمْ يَلْغَ عِنْدَ الْمَوْعِظَةِ كانَ كَفّارَةً لِما بَيْنَهُما وَ مَنْ لَغى وَ تَخَطّى رِقابَ النّاسِ كانَتْ لَهُ ظُهْرا.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
هر كسى كه روز جمعه غسل نموده و از عطر همسر خود ـ چنانچه خودش عطر نداشته باشد و او داشته باشد ـ استفاده نمايد و از لباسهاى مناسب خود بپوشد و به هنگام عبور از صف هاى نماز جمعه پاى بر روى لباس و سرو دوش مردم نگذارد و در وقت خطبه هاى نماز سخن نگويد، نماز جمعه او كفّاره گناهان او در فاصله دو نماز جمعه مى باشد، ولى اگر در بين خطبه ها حرف بزند تنها بجاى نماز ظهر او محسوب مى شود.