حديث و آيات: مقدمه
قالَ الاْءمامُ عَلِىٌّ عليه السلام:
... فَانْظُرُوا إلى ماصارُوا إليْهِ فى اخِرِ أُمُورِهِمْ حينَ وَقَعَتِ الْفُرْقَةُ وَ تَشَتَّتِ الْأُلْفَةُ وَاخْتَلفَتِ الْكَلِمَةُ وَالْأَفْئِدَةُ وَتَشَعَّبُوا مُختَلِفينَ وَتَفَرَّقُوا مُتَحاربينَ قَدْ خَلَعَ اللّهُ عَنْهُمْ لِباسَ كَرامَتِهِ وَسَلَبَهُمْ غَضارَةَ نِعْمَتِهِ وَبَقِىَ قِصَصُ أخْبارِهِمْ فيكُمْ عِبَرا لِلْمُعْتَبِرِينَ.
امام على عليه السلام فرمود:
پس بنگريد به آخر كارشان«قوم بنى اسرائيل» آن هنگام كه بين آنها تفرقه افتاد، و مهربانى و الفتها بهم خورد و سخنها و دلها مختلف و گروه گروه شدند و بجان هم افتادند و پراكنده گشتند و با هم جنگيدند، پس خداوند، لباس عزّت را از تن آنها بر كند و فراوانى نعمتش را از آنها گرفت و آنچه باقى مانده، سرگذشت آنان است تا مايه عبرت، عبرت گيرندگان باشد شود.