قالَ لُقمانُ :
يا بُنَىَّ، اِيّاكَ وَ مُصاحَبَةَ الفُسّاقِ، هُمْ كَالْكِلابِ اِنْ وَجَدُوا عِنْدَكَ شَيْئا اَكَلُوهُ وَ اِلاّ ذَمُّوكَ وَ فَضَحُوكَ، وَ اِنَّما حُبُّهُمْ بَيْنَهُمْ ساعَةٌ.
لقمان حکيم:فرزندم! از همنشينى با بدان بپرهيز زيرا آنان مانند سگانند اگر چيزى نزد تو پيدا كردند، مى خورند وگرنه تو را مسخره و رسوا سازند و دوستى ميانشان لحظه اى بيش نيست.
با بدان كم نشين كه صحبت بد
گرچه پاكى، تو را پليد كند
آفتاب بدين بزرگى را
لكه اى ابر ناپديد كند
(سعدى)