قالَ لُقمانُ :
يا بُنَىَّ، اِذا امْتَلأَتِ المِعـْدَةُ نامَتِ الفِـكْرَةُ،
وَ خَرِسَتِ الْحِكْمَةُ وَ قَعَدَتِ الاَْعْضاءُ عَنِ العِبادَةِ.
لقمان حکيم:فرزندم! هرگاه شكم پر شود انديشه فرو مى خوابد
وحقيقت گنگ مى شود و بدن از عبادت باز مى ماند.
اندرون از طعام خالى دار
تا درو نور معرفت بينى
تهى از حكمتى بعلت آن
كه پُرى از طعام تا بينى
(سعدى)