حديث و آيات: مقدمه

قالَ لُقمانُ : يا بُنَىَّ، اِنَّ الدُّنيا بَحْرٌ عَمِيْقٌ هَلَكَ فِيْها بَشَرٌ كَثِيرٌ، تَزَوَّدْ مِنْ عَمَلِها، وَ اتَّخِذْ سَفِيْنَةً حَشْوُها تَقْوَى اللّه ِ ثُمَّ ارْكَبْ لُجَجَ الفُلْكِ تَنْجُ وَ انّى لَخائِفٌ اَنْ لا تَنْجُوَ. حديث
لقمان حکيم:فرزندم! دنيا درياى ژرفى است كه انسان هاى زيادى در آن غرق شده اند. از كار در دنيا توشه برگير و كشتى اى برگزين كه بارش پرهيزگارى باشد. سپس بر امـواج دريـا سوار شو تا نجـات پيـدا كنى؛ و من مى ترسم كه نجات پيدا نكنى. مرد هنرمند هنر پيشه را
عمر دو بايست در اين روزگار
تا به يكى تجربه آرد به دست
با دگرى تجربه بندد به كار
(سعدى)