قالَ رسول اللّه صلي الله عليه و آلهلجابر بن عبداللّه:
يا جابِر، هذا شَهْرُ رَمَضان، مَنْ صامَ نَهارَهُ وَ قامَ وِرْدا مِنْ لَيْلِهِ و عَفَّ بَطْنَهُ و فَرْجَهُ وَ كَفَّ لِسانَهُ، خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَخُرُوجِهِ مِنَ الشَّهْرِ،
فَقالَ جابِرْ: ما اَحْسَنَ هذا الْحَديثِ،
فقال رسُول اللّهِ صلي الله عليه و آله:
يا جابرُ وَ ما اَشَدَّ هذِهِ الشُّرُوطُ.
رسول خدا صلي الله عليه و آله به جابر بن عبداللّه انصارى فرمود:
اى جابر، اين ماه رمضان است، هر كس روزهايش را روزه بگيرد و شبها را به نماز و ذكر خدا مشغول باشد و از خوردنيها و لذايذ جنسى بپرهيزد و زبان خود را نگه دارد، همانگونه كه از ماه رمضان بيرون مى رود، از گناهان نيز بيرون خواهد رفت. جابر عرض كرد: چه حديث زيبايى! پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: اى جابر چه شرايط سختى!