حديث و آيات: مقدّمه
قالَ رَسولُ اللّه صلي الله عليه و آله:
اَفْضَلُ الصَّدَقَةِ اَنْ تَصَدَّقَ وَاَنْتَ صَحيحٌ شَحيحٌ تَأْمَلُ الْعَيْشَ وَتَخْشَى الْفَقْرَ، وَلاتُمَهِّلْ حَتّى اِذا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ قُلْتَ: لِفُلانٍ كَذا وَلِفُلانٍ كَذا.
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
بهترين صدقه آن است كه در حالى كه صحيح و سالم هستى و اميد به زندگى دارى و از تنگدستى هـم هـراسان باشى، صدقه بدهى، صدقه را آن قدر به تأخـير نينداز تا آنـكه جـان به گلوگاه برسـد، آنـگاه بگويى: براى فلانى اين قدر بدهيد و به فـلانى آن قـدر!
تيره روزان جهان را به چراغى درياب
تا پس از مرگ، تو را شمع مزارى باشد «صـائـب»
تا پس از مرگ، تو را شمع مزارى باشد «صـائـب»