عَن أبى جَعْفَر عليه السلام : قالَ قُلْتُ: قَولُ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ«وَ يَوْمَ القِيامَةِ تَرَى الَّذينَ كَذَبُوا عَلَى اللّه ِ وُجُوهُهُمْ مُسوَدَّةٌ ». قالَ:
مَنْ قالَ إنِّيإمامٌ وَ لَيْسَ بِإمامٍ.
قُلتُ: وَ اِنْ كانَ عَلَوِيّاً؟
قالَ عليه السلام: وَ اِنْ عَلَوِيّاً.
قُلتُ: وَ اِنْ كانْ مِنْ وُلدِ عَلِيِ بنِ أبى طالِبٍ؟
قالَ عليه السلام: وَ اِنْ كان.
راوى درباره آيه«وَ يَوْمَ القِيامَةِ تَرَى الَّذينَ كَذَبُوا عَلَى اللّه ِ وُجُوهُهُمْ مُسوَدَّةٌ»از امام باقر عليه السلام پرسيد (يعنى روز قيامت، تكذيب كنندگان بر خداوند را سيه رو مى بينى). حضرت فرمود:
هركس امام نباشد و مدعى امامت شود، مشمول آيه است.
گفتم: گر چه عـلوى باشد؟
حضرت فرمود: اگر چه عـلوى باشد.
گفتم: اگر چه از فرزندان على بن أبى طالب باشد؟
حضرت فرمود: اگر چه از آنان باشد.