حديث و آيات: مقدمه
قالَ الْراوى:
كانَ إذا أصْبَحَ صَلَّى الْغَداةَ، فإذا سَلَّمَ جَلَسَ فىمُصَلاّهُ
يُسَبِّحُ اللّه َ وَ يَحْمِدُهُ وَ يُكَبِّرُهُ وَ يُهَلِّلُهُ وَيُصَلِّى عَلَى النَّبىِّ وَ
آلِهِ صلي الله عليه و آلهحَتّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ ثُمَّ يَسْجُدُ سَجْدَةً يَبْقى فَيها حَتّى
يَتَعالَى النَّهارُ ثُمَّ أقْبَلَ عَلَى النّاسِ يُحَدِّثُهُمْ وَ يُعَظِّمُهُمْ.
راوى گويد:
من از مدينه تا مرو مأمور همراه امام رضا عليه السلام بودم او هنگامى كه
صبح مى شد نماز صبح را كه بجا مى آورد و سلام مى داد در
مصلاّى خود مى نشست و مشغول حمد و سپاس و تكبير و
تهليل و صلوات بر پيامبر اكرم مى شد تا خورشيد طلوع كند،
سپس سجده مى كرد و در سجده مى ماند تا روز بالا مى آمد بعد
به طرف مردم مى آمد و با آنان به گفتگو مى نشست و آنان را
گرامى مى داشت.