عَلىُّ بْنُ مُحَمّدِالنَوْفلِى قالَ سَمِعْتُه [الهادى عليه السلام] يَقُولُ:
إنَّ الْعَبْدَ لَيَقُوُم فى اللَّيْلِ فَيَميلُ بِهِ النُّعاسَ يَميناً وَشِمالاً وَ قَدْ
وَقَعَ ذَقَنَهُ عَلى صَدْرِهِ فَيَأمُرُاللّه ُ تَعالى أبْوابَ السَّماءِ فَتَنْفَتِحُ،
ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلائِكَةِ أُنْظُرُوا إلى عَبْدى ما يُصيُبُه فى التَّقَرُبِ
إلىَّ بِما لَمْ أفْتَرِضْ عَلَيْهِ راجياً مِنّى لِثَلاثَ خِصالٍ:
ذَنْبِاً أغْفِرُهُ لَهُ، أوْ تَوْبَةٍ اُجَدِّدُهالَهُ، أوْ رِزْقاً أزيدُهُ فيْهِ،
إشْهَدُوا مَلائِكتَى أنّى قَدْ جَمَعْتُهُنَّ لَهُ.
از امام هادى عليه السلام شنيدم كه مى فرمود:
بنده خدا شب از خواب برمى خيزد و چرتش مى گيرد و به راست و
چپ متمايل مى شود و گاهى چـانه اش به طرف سينه اش
مى افتد، پس خداوند متعال دستورمى دهد درهاى آسمان گشوده
مى شود، به فرشتگان مى فرمايد:
به بنده ام نگاه كنيد بخاطر چيزى كه واجب نكرده ام اين چنين
خود را براى تقرّب به من به زحمت انداخته است، به اميد يكى از
سه حاجت: گناهى كه آن را براى او ببخشايم،
توبه اى كه براى او تجديد كنم، يـا روزى او را زيــاد كنـم.
آگاه باشيد اى فرشتگان من كه هر سه را براى او روا كـردم.