حديث و آيات: مقدمه
عَنْ أَبى جَعْفَرَ عليه السلام قالَ:
لَيْسَ مِنْ نَفْسٍ إلاّ وَ قَدْ فَرَضَ اللّه ُ لَها رِزْقاً حَلالاً، يَأْتيها فى
عافِيَةٍ وَ عُرِضَ لَها بِالْحَرامِ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ فَإنْ هِىَ تَناوَلَتْ
شَيْئاً مِنَ الحَرامِ قاصَّها مِنَ الحَلالِ الَّذى فَرَضَ لَها وَ
عِنْدَاللّه ِ سِواهُما فَضْلٌ كَثيرٌ وَ هُوَ قَولُهُ: « وَ اسئَلُوا اللّه َ مِن
فَضْلِهِ»
امام باقر عليه السلام فرمود:
خداوند براى هر انسان رزق حلالى را مشخص و حتمى كرده
است كه بطور كامل به او خواهد رسيد، و از طرفى رزق حرامى از
طريق ديگر به او عرضه مى شود، پس اگر از آن حرام مقدارى
برداشت به همان اندازه از مال حلال او كم مى شود و پيش خدا
علاوه بر آن دو مال، زيادى و افزونى است كه خداوند در قرآن
فرمايد: از فضل و زيادى كه پيش خدا است از او درخواست كنيد.