ألإمام عَلِىٍّ عليه السلام قالَ:
إذا أحَبَّ اللّه ُ سُبْحانَهُ عَبْداً بَغَّضَ إلَيْهِ المالَ وَقَصَّرَ مِنْهُ
الآمالَ، إذا أرادَاللّه ُ بِعَبْدٍ شَرّاً حَبَّبَ إلَيْهِ المالَ وَبَسَطَ مِنْهُ
الآمالَ.
حضرت اميرمؤمنان عليه السلامفرمود:
وقتى خداوند بنده اى را دوست بدارد، مال وثروت را پيش
اومنفور وناپسند جلوه مى دهد وآرزوهاى اورا كوتاه مى كند وچون
خداوند بدى بنده اى را اراده كند، مال وثروت را محبوب او
قرارمى دهد وآرزوهايش را گسترش مى دهد. خداوند متعال بدى
هيچيك از بندگان خود را نمى خواهد مگراينكه خود بنده
اعمالى را انجام دهد كه مورد خشم پروردگار خود قرار گيرد كه
دراين صورت خداهم اورا رها مى سازد وبه خودش وامى گذارد.