حديث و آيات: مقدمه
قـالَ] الرِّضا] عليه السلام:
سُئِلَ بَعْضُ الْعُلَماءِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عليهم السلام فَقِيلَ لَهُ... :
ما أدَبُ الصَّلاةِ؟ قالَ: حُضُورُ الْقَلْبِ، وَ اِفْراغُ الْجَوارِحِ، وَ
ذُلُّ الْمَقامِ بَينَ يَدَىِ اللّه ِ تَبارَكَ وَ تَعالى وَ يَجْعَلُ الْجَنَّةَ عَنْ
يَميِنهِ وَالنّارَ يَراها عَنْ يَسارِهِ، وَ الصِّراطَ بَيْنَ يَدَيْهِ، وَاللّه َ
اَمامَهُ
از امام رضا عليه السلام نقل شده كه فرمود:
از بعضى از عالمان آل محمّد صلي الله عليه و آله يعنى ائمه عليهم السلام سؤال شد كه
ادب نماز چيست؟ فرمود: حضور قلب، فارغ بودن اعضا، خوار و
ذليل ايستادن در مقابل پروردگار بزرگ، بهشت را طرف راست و
جهنم را در طرف چپ خود ببيند و صراط را در مقابلش و خدا را
جلوى خودش در نظر بگيرد.