رُوِىَ عَنْ أميرِالْمُؤْمنينَ عليه السلام، أوصْى وَلَدَهُ الْحَسَنَ، فَقالَ:
يا بُنَىَّ، إحْرِزْ حَظَّكَ مِنَ الْأدَبِ وَ فَرِّغْ لَهُ قَلْبَكَ، فَإنَّهُ أعْظَمُ
مِنْ أنْ تُخالِطَهُ دَنَسٌ، وَ اعْلَمْ أنَّكَ إنْ أعْوَزْتَ غَنَيْتَ بِهِ، وَ
إنْ إغْتَرَبْتَ كانَ لَكَ الصّاحِبُ الَّذى لاوَحْشَةَ مَعَهُ.
اميرمؤمنان عليه السلام در وصيتى به فرزندش امام حسن عليه السلامفرمود:
پسرم، بهره ات را از ادب غنيمت بدار، و قلب خود را براى آن آزاد
گردان، زيرا قلب بالاتر از اين است كه به آلودگى بياميزى، و بدان
كه اگر كمبودى داشته باشى به وسيله ادب بى نياز مى شوى، و اگر
غريب و تنها باشى ادب دوست و همراه تو خواهد بود كه با وجود
آن وحشتى نخواهد بود.