عَنْ سُماعَةَ قَالَ:
سَألتُهُ [اَباعَبداللّه] عَنِ الزَّكاةِ لِمَنْ يَصْلَحُ اَنْ
يَأْخُذَها؟ فَقالَ:
هِىَ لِلَّذى وَاللّهِ فى كِتابِهِ «لِلْفُقَراءِ وَالْمَساكينِ وَالعامِلينَ عَلَيها
وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَ فى الرِّقابِ وَالغارِمينَ وَفى سَبيلِ اللّهِ
وَابْنِ السَّبيلِ فَريضةً مَنَ اللّهِ».
سماعة گويد:
از امام صادق سؤال كردم چه كسى شايسته است كه زكات
بگيرد؟
فرمود: به خدا قسم، زكات براى آنان است كه در كتاب او
(قرآن) نامشان بيان شده است: فقراء، بيچارگان،
جمع آورندگان آن، كسانى كه با گرفتن زكات قلبهايشان نسبت
به اسلام نرم مى شود، در (آزادى) بندگان، بدهكاران، راه خدا
و كسى كه در راه مانده است. اينها تكليف واجب از سوى
پروردگار است.