حديث و آيات: مقدمه
عَنْ اَبى جَعْفَرٍ عليه السلاماَنَّهُ قالَ:
ما مِنْ عَبْدٍ مَنَعَ مِنْ زَكاةِ مالِهِ شَيْئا اِلاّ جَعَلَ اللّهُ ذلِكَ
يَوْمَ الْقيامَةِ ثُعْبانا مِنْ نارٍ مُطَوَّقا فى عُنُقِهِ يَنْهَشُ مِنْ لَحْمِهِ حَتّى
يَفْرَغَ مِنَ الْحِسابِ وَهُوَ قَوْلُ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ «سَيُطَوَّقُونَ ما بَخِلُوا
بِهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ» يَعْنى ما بَخِلُوا بِهِ مِنَ الزَّكاةِ.
امام باقر عليه السلام فرمود:
بنده اى كه از پرداخت مقدارى از زكات واجب خوددارى كند
خداوند روز قيامت آن مال را بصورت اژدهايى از آتش قرار
مى دهد كه در گردن آن شخص پيچيده و گوشت او را مى درد،
تا اينكه از حسابرسى آزاد گردد و آن فرموده پروردگار (در
قرآن) است كه فرمود: آنچه را بخل ورزيدند، روز قيامت طوق
گردنشان خواهد شد. (يعنى آنچه از زكات ندادند)