حديث و آيات: مقدمه
قَالَ اَبُوعَبْدِاللّهِ عليه السلام:
لَمَّا نَزَلَتْ آيَةُ الزَّكاةِ «خُذْ مِنْ اَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكّيهِمْ
بِها»
فى شَهْرِ رَمِضانِ، فَاَمَرَ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله مُنادِيَهُ فَنَادى
فى النّاسِ: اِنَّ اللّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالى فَرَضَ عَلَيْكُمُ الزَّكَاةَ كَما فَرَضَ
عَلَيْكُمُ الصَّلاةَ.
فى شَهْرِ رَمِضانِ، فَاَمَرَ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله مُنادِيَهُ فَنَادى
فى النّاسِ: اِنَّ اللّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالى فَرَضَ عَلَيْكُمُ الزَّكَاةَ كَما فَرَضَ
عَلَيْكُمُ الصَّلاةَ.
امام صادق عليه السلام فرمود:
هنگامى كه آيه زكات در ماه رمضان نازل شد كه: از اموال آنان
صدقه بگير تا آنان را پاكيزه و تزكيه نمايى، پيامبر خدا صلي الله عليه و آله
دستور داد كه سنخنگويش در بين مردم اعلام كند كه:
خداى متعال زكات را بر شما واجب كرد همانگونه كه نماز را
بر شما واجب كرد.