قالَ عَلِىُّ بْنُ الْحُسَيْنِ عليه السلام:
جاءَ رَجُلٌ اِلَى النَّبِىِّ صلي الله عليه و آله فَقالَ: يا رَسُولَ اللّهِ ما مِنْ عَمَلٍ قَبِيحٍ اِلاَّ
قَدْ عَمِلْتُهُ فَهَلْ لِى تَوْبَةٌ؟ فَقالَ لَهُ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله: فَهَلْ مِنْ
والِدَيْكَ اَحَدٌ حَىٌّ؟ قالَ: اَبى: قالَ: فَاذْهَبْ فَبِرَّهُ قالَ: فَلَمّا وَلّى
قالَ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله: لَوْ كانَتْ اُمُّهُ.
امام سجاد عليه السلام فرمود:
مردى خدمت رسول خدا صلي الله عليه و آله رسيد و گفت: اى رسول خدا،
من هيچ كار زشتى نمانده كه انجام نداده باشم، آيا مى توانم
توبه كنم؟ رسولخدا صلي الله عليه و آله فرمود: آيا هيچيك از پدر و مادرت
زنده هستند؟ گفت: بله، پدرم. حضرت فرمود: برو باو نيكى كن
(تا آمرزيده شوى). وقتى او راه افتاد پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: كاش
مادرش زنده بود. (يعنى اگر او زنده بود و به او نيكى مى كرد،
زودتر آمرزيده مى شد).