حديث و آيات: مقدمه
عَنْ اَبِى وَلاّدِ الْحَنّاطِ قالَ:
سَاَلْتُ اَبا عَبْدِاللّهِ عليه السلامعَنْ قَوْلِ اللّهِ: «وَبِالْوالِدَيْنِ اِحْسانا» فَقالَ:
اَلاِْحْسانُ اَنْ تُحْسِنَ صُحْبَتَهُما وَلا تُكُلِّفَهُما اَنْ يَسْأَلاكَ شَيْئا هُما
يَحْتاجانِ اِلَيْهِ.
اَبى وَلاّد مى گويد:
معناى آيه «وَبِالْوالِدَيْنِ اِحْسانا» را از امام صادق عليه السلام پرسيدم،
فرمود: احسان به پدر و مادر اينست كه رفتارت را با آنها نيكو
كنى و مجبورشان نكنى تا چيزى كه نياز دارند از تو بخواهند.
«يعنى قبل از درخواست آنان نيازشان را برطرف كنى».