عَنِ الصّادِقِ عليه السلاماَنَّهُ سُئِلَ:
هَلْ لِلشُّكْرِ حَدٌّ اِذا فَعَلَهُ الْعَبْدُ كانَ شاكِرا؟
قالَ: نَعَمْ. قُلْتُ: ما هُوَ؟ قالَ:
يَحْمِدُاللّهَ عَلى كُلِّ نِعْمَةٍ عَلَيْهِ فِى اَهْلٍ وَمالٍ وَاِنْ كانَ فِيما اَنْعَمَ
عَلَيْهِ فِى مالِهِ حَقٌّ اَدّاهُ.
از امام صادق عليه السلامسئوال شد:
آيا شكر حدّى دارد كه وقتى بنده
انجام داد سپاسگزارى محسوب شود؟ امام فرمود: آرى
راوى گفت: آن حدّ چيست؟ امام فرمود:
خـدا را بر هر نـعمتى كـه به او داده، چـه در مال يـا خـانواده،
ستايش كند و اگر به نـعمت مالى، حقّى تعلق گرفته، آنرا ادا
كـند.