عَـنْ اَبِى الْحَسنِ عَـلَىِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا عليه السلام:
اَنَّهُ قالَ لَهُ رَجُـلٌ
مِنْ اَهْـلِ خُراسـانِ يَا بْنَ رَسُـولِ اللّهِ رَاَيْتُ رَسُولَ اَللّه صلي الله عليه و آله
فـىِ الْمَنامِ كَاَنَّه يَقُوُل لى كَيْفَ اَنْتُـمْ اِذا دُفِنَ فى اَرْضِـكُمْ
بِضْـعَتى وَ اسْتُـحْفِـظْتُمْ وَديعتَـى وَ غيبَ فِـى ثَـراكُمْ نَجْـمى
فَقالَ الرِّضـا عليه السلام:
اَنـَا الْمَـدْفُونُ فى اَرْضِـكُمْ وَ اَنَا بِضْعَـةٌ مِنْ نَبّيِكُمْ وَ اَنـَا
الْـوَديعَةُ وَ النَّجْمُ اَلا فَمَنْ زارَنى وَ هُـوَ يَعْرِفُ ما اَوْجَبَ اللّهُ
تَبـارَكَ وَ تَعالى مِنْ حَـقّى وَ طاعَتى فَاَنـَا وَ آبائى شُفَعاؤُهُ يَوْمَ
القيامَةِ وَ مَنْ كُنّا شُفَعائَهُ يَوْمَ الْقيامَةِ نَجا وَ لَوْ كانَ عَلَيْهِ مِثلَ وِزْرِ
الثَّقَلَيْنِ اَلْجِـنُّ وَ الاِْنْسُ...
از امام هشتم عليه السلام روايت است كه:
مردى خراسانى به او گفت:
اى پسر رسول خدا من رسول اكرم صلي الله عليه و آله را در خواب ديدم گويا
به من مى فرمود:
چگونه خواهيد بود وقتى كه در زمين شما پاره اى از تن من در
سر زمين شما دفن شود و امانت من به شما سپرده شود و در
زمين شما ستاره من پنهان شود؟
امام رضا عليه السلام فرمود:
منم كه در زمين شما دفن خواهم شد و منم پاره تن پيامبر شما
و منم امانت و منم آن ستاره. آگاه باشيد هر كه مرا زيارت كند و
آنچه را خداى متعال از حق من و اطاعت من واجب كرده
بشناسد من و پدرانم روزقيامت شفيع او خواهيم بود، و كسى
كه ما شفيع او باشيم نجات پيدا خواهد كرد. گرچه بر او همانند
گناهان جنّ و انس باشد.