خَرَجَ اَميرُالْمُؤْمِنينَ يَوْما فَاسْتَقْبَلَهُ سَلْمانُ فَقالَ عليه السلام لَهُ:
كَيْفَ اَصْبَحْتَ يا اَباعَبدِاللّهِ
؟
قالَ: اَصْبَحْتُ فى غُمُومٍ اَرْبَعةٍ َقالَ لَهُ: وَ ما هُنَّ قالَ: غَمُّ الْعَيالِ
يَطْلُبُونَ الخُبْزَ وَالشَّهَواتِ، وَ الْخالِقُ يَطْلُبُ الطّاعَةَ، وَ الشّيطانُ
يَأْمُرُ بِالْمَعْصيَةِ، وَ مَلَكُ الْمَوْتِ يَطْلُبُ الرُّوحَ فَقالَ لَهُ: اَبْشِرْ يا اَبا
عَبداللّهِ فَاِنَّ لَكَ بِكُلِّ خِصْلَةٍ دَرَجاتٍ.
روزى امير مؤمنان عليه السلام (از منزل) خارج شد و با سلمان برخورد
كرد، به او فرمود:
اى سلمان چگونه صبح كردى؟
سلمان گفت: با چهار غـم و اندوه صبح كردم، امام عليه السلام فرمود:
آنـها چيست؟ سلمـان گـفت:
۱ ـ غم خانواده كه نان و خواسته هاى مادى مى خواهند.
۲ ـ خالق (جهان) اطاعت و فرمانبردارى مى طلبد.
۳ ـ شيطان كه دستور معصيبت مى دهد.
۴ ـ عزرائيل كه جان را مى طلبد.
امام عليه السلام فرمود: بشارت باد كه براى هر خصلتى درجه اى براى
تو خواهد بود.