عَنِ الْمِنْهالِ قالَ:
دَخَلْتُ عَلى عَلىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عليه السلامفَقُلْتُ: اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ كَيْفَ
اَصْبَحْتُم رَحِمَكُمُ اللّهُ؟ قالَ اَنْتَ تَزْعَمٌ أنَّكَ لَنا شيعَةٌ وَ اَنْتَ
لاتَعْرِفُ صَباحَنا وَ مَساءَنا، اَصْبَحْتُ فى قَوْمِنا بِمَنْزِلَةِ بِنَى
إِسْرائيلَ فى آلِ فِرْعَونَ يُذَّبِحُونَ الاَْبْناءَ وَ يَسْتَحيُونَ النِساءَ، وَ
اَصْبَحَ خَيْرُ الْبَريَّةِ بَعْدَ نَبيِّها صلي الله عليه و آلهيُلْعَنُ عَلَى المَنابِرِ، وَ يُعْطَى
الْفَضْلُ وَ الاَْمْوالُ عَلى شَتْمِهِ، وَ اَصْبَحَ مَنْ يُحِبُّنا مَنْقُوصا بِحَقِّهِ
عَلى حُبِّهِ اِيّانا وَ اَصْبَحَتْ قُرَيْشُ تَفَضَّلَ عَلى جَميعِ الْعَرَبِ بِاَنَّ
مُحَمَّدا صلي الله عليه و آلهمِنْهُمْ يَطْلُبُونَ بِحَقِّنا وَ لايَعْرِفُونَ لَنا حَقّا، اُدْخُلْ فَهذا
صَباحُنا وَ مَساءُنا.
منـهال مى گويد:
بر امام زين العابدين عليه السلام وارد شدم و گفتم:
سلام بر شما باد چگونه صبـح كـرديد خدا بر شما رحمت آورد؟ فـرمود
تو خيال مى كنى شيعه مائي و از شـب و روز ما خبـر ندارى؟ روزگار ما
چنان است كه همانند قوم بنى اسرائيل در اسارت فرعون ـ مردان ما را
مى كشند و زنان ما را (بى سرپرست) رها مى كنند، ـ (در اين روزگار) بر
بهترين انسانها بعد از پيامبر صلي الله عليه و آله ـ در منبرها لعنت نثار مى شود و براى
ناسزاگوئى به او حقوق و پاداش عطا مى شود، دوستان ما بخاطر
محبتشان نسبت به ما از حق و مـقامشان كاسته مى شود قريش به دليل
انتسايشان به پيامبر بر تمامى عرب برترى مى فروشد و حق ما را مى طلبد
اما خود براى ما حقى نمى شناسد (و به آن تسليم نمى شود) آرى بيا و
ببين كه شب و روز ما چـگونه است.