قـالَ الامامُ الحَسنُ عليه السلام :
«فِى المائِدَةِ اثْنَتَى عَشَرَ خِصْلَةً يَجِبُ عَلى كُلِ مُسْلِمٍ أَنْ يَعْرِفَها، أَرْبَعٌ فيها فَرْضٌ، وَأَرْبَعٌ سُنَّةٌ، وَأَرْبَعٌ تَأْديبٌ:
الفَرْضُ: المَعْرِفَةُ، الرِّضا، التَّسْمِيَةُ، الشُّكْرُ.
اَلسُّنَّةُ: الوُضُوءُ قَبْلَ الطَعامِ، الجُلُوسُ عَلى_'feالجانِبِ الأيْسَرِ، الاكْلُ بِثَلاثَةِ أَصابِعَ، وَلَعْقِ الأصابِعِ.
التَأْدِيبُ: الاكْلُ مِمّا يَليكَ، تَصْغِيرُ اللُّقْمَةِ، تَجْويدُ المَضْغِ، قِلَّةُ النَظَرِ فى وُجُوهِ الناسِ.»
امام مجتبى عليه السلام فرمود:
«سزاوار است مسلمان هنگام غذاخوردن دوازده چيز را رعايت نمايد. كه چهارتاى آن واجب (اخلاقى) و چهار امر ديگر آن سنت و سيره اسلامى است و چهارتاى باقى مانده، از آداب محسوب مى گردد.
اما چهار امر لازم:
1 ـ شناسايى غذا
2 ـ خشنود بودن بدانچه روزى ات گرديده
3 ـ نام خدا را بر زبان جارى كردن (بسم اللّه گفتن)
4 ـ شكر گزارى در برابر نعمتى كه به تو داده شده.
اما چهار موضوعى كه مراعات آن ثواب وسنّت است:
1 ـ وضو گرفتن پيش از شروع به غذا
2 ـ نشستن بر جانب چپ بدن
3 ـ غذا را با سه انگشت بردارد و بخورد.
4 ـ انگشتان خود را بليسد.
و چهار امر باقى مانده كه از ادب اسلامى به شمار مى رود:
1 ـ لقمه را از جلو خويش بگيرد
2 ـ لقمه هاى غذا را كوچك بردارد
3 ـ غذا را خوب بجود
4 ـ به صورت ديگران نگاه نكند.»