حديث و آيات:
37. زبان كليد خوبي ها و بدي ها
17
امام على عليه السلام:
فى وَصْفِ الّذينَ اَحَبَّهُمُ اللّه ُ تَعالى: ... فَلَوْ رَأيْتَهُمْ فى نَهارِهِمْ اِذا لَرَأَيْتَقَوما يَمْشُونَ عَلَى الأرْضِ هَوْنا وَ يَقُولُونَ لِلنّاسِ حُسْنا «فَاِذا خاطَبَهُمْ الجاهِلُونَقالُوا سَلاما» «وَ إذا مَرّوُا بِاللّغْوِ مَرّو اكِراما» قَدْ قَيَّدوُا أَقْدامَهُمْ ألتُهَماتِ وَ اَبْكَمُواألْسِنَتَهُمْ أنْ يَتَـكلّمُوا فى أعراضِ الناسِ؛
در توصيف كسانى كه خداوند متعال دوستشان دارد: ... اگر در روز آنها را ببينى،خواهى ديد كه در زمين آرام گام برمى دارند و با مردم به نيكى سخن مى گويند «و هرگاهنادان ها آنان را صدا مى كنند، مى گويند سلام» «و هرگاه به لغو برخورد مى كنند،بزرگوارانه از آن مى گذرند». قدم هايشان از رفتن به جاهاى تهمت خيز بسته اند وزبانشان را از اين كه درباره ناموس مردم سخن بگويند خاموش كرده اند.