حديث و آيات: 33. آداب ادب
12
امام على عليه السلام:
فَكونوا اَقَلَّ ما يَكونونَ فِى الْباطِنِ اَمْوالاً ، اَحْسَنَ ما يَكونونَ فِىالظّاهِرِ اَحْوالاً فَاِنَّ اللّه َ تَعالى اَدَّبَ عِبادَهُ الْمُؤمِنينَ الْعارِفينَ اَدَبا حَسَنا ، فَقالَ جَلَّ مِنقائِلٍ : يَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ اَغْنياءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسيماهُمْ لاَ يَسْئَلونَ النَّاسَ اِلْحافا؛
در حالى كه در واقع از كمترين مال برخوردار هستيد ، در ظاهر بهترين حال را ازخود نشان دهيد ؛ زيرا خداوند متعال ، بندگان با ايمان با معرفتش را اين گونه نيكو ادبنموده كه [در وصف فقيران پارسا] فرموده است : شخص بى خبر آنان را از شدّتخويشتندارى توانگر مى پندارد . ايشان را از نشانه هايشان مى شناسى ، با اصرار(چيزى) از مردم نمى خواهند .
