حديث و آيات: 33. آداب ادب
7
عَلىُّ بنُ حَكَمْ:
عَنْ دِعْبِلِ بنِ علىّ : اَنَّهُ دَخَلَ عَلى اَبِى الحَسَنِ الرِّضا عليه السلام وَ اَمَرَ لَهُبِشَىْ ءٍ ، فَاَخَذَهُ وَ لَمْ يَحْمَدِ اللّه َ . قالَ : فَقالَ لَهُ : لِمَ لَمْ تَحْمَدِ اللّه َ؟! قالَ : ثُمَّ دَخَلْتُ بَعْدُ عَلىاَبى جَعفَرٍ عليه السلاموَ اَمَرَ لى بِشَىْ ءٍ ، فَقُلْتُ : اَلْحَمدُ لِلّهِ . فَقالَ لى : تَاَدَّبْتَ؛
دعبل بن على به خدمت امام رضا عليه السلامرسيد و امام امر فرمودند انعامى به او بدهند .دعبل آن را گرفت، اما خدا را سپاس نگفت . امام به او فرمودند : چرا خداوند راسپاس نگفتى؟! دعبل گفت : پس از مدّتى بار ديگر خدمت امام رضا عليه السلامرسيدم و ايشانفرمودند انعامى به من بدهند . من گفتم : خدا را سپاسگزارم . امام به من فرمودند :ادب را به جا آوردى.
