حديث و آيات: 22. اخلاق پسنديده
وَ لا تَسْتَوِى الْحَسَنَةُ وَ لاَ السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتى،
هِىَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذى بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَداوَةٌ كَأَ نَّهُ
وَلىٌّ حَميمٌ وَ ما يُلَقّاها إِلاَّ الَّذينَ صَبَروا و ما
يُلَقّاها إِلاّ ذو حَظٍّ عَظيمٍ؛
هرگز خوبى و بدى يكسان نيست، بدى را با خوبى دفع كن
تا دشمنان سرسخت هم چون دوستان گرم و صميمى
شوند. امّا جز كسانى كه داراى صبر و استقامتند به اين
مقام نمى رسند، و جز كسانى كه بهره عظيمى (از ايمان و
تقوا) دارند به آن نايل نمى گردند.
1
پيامبر صلي الله عليه و آله :
... وَ ما يَمْنَعُكَ أنْ تُحِبَّ أنْ تَعيشَ حَميدا وَ تَموتَ سَعيدا و اِنّما بُعِثْتُعَلى تَمامِ مَحاسِنَ الأخْلاقِ؛
چه چيزى مانع توست كه زندگى پسنديده و مرگ با سعادت را داشته باشى، چرا كهمن براى كامل نمودن اخلاق زيبا مبعوث شده ام.