حديث و آيات: خوردن مال يتيم
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ في حَديثِ المِعراجِ ـ : نَظَرتُ فإذا أنا بِقَومٍ لَهُم مَشافِرُ كمَشافِرِ الإبِلِ ، و قَد وُكِّلَ بِهِم مَن يأخُذُ بمَشافِرِهِم ثُمَّ يَجعَلُ في أفواهِهِم صَخرا مِن نارٍ، فَتُقذَفُ في في أحَدِهِم حتّى تَخرُجَ مِن أسافِلِهِم و لَهُم خُوارٌ و صُراخٌ ، فقلتُ : يا جَبرئيلُ ، مَن هؤلاءِ ؟ قالَ : هؤلاءِ الّذينَ يَأْكُلونَ أموالَ اليَتامى ظُلما إنّما يَأكُلونَ في بُطونِهِم نارا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در سخن از معراج ـ فرمود : نگاه كردم، به ناگاه عدّه اى را ديدم كه لب هايى مانند لب شتر دارند و يك نفر بر آنها گمارده شده و لب هاى آنان را مى گيرد و تخته سنگ هايى آتشين در دهانشان مى گذارد و داخل دهانشان پرت مى كند و آن سنگ ها از ماتحتشان بيرون مى آيد و آنان مانند گاو نعره و فرياد مى كشند. گفتم: اى جبرئيل! اينها چه كسانى هستند؟ گفت: اينان كسانى هستند كه اموال يتيمان را به ناحق مى خورند و در حقيقت آتشى در شكم خود فرو مى برند.