حديث و آيات: تفسير پارسايى
عنه صلى الله عليه و آله : يا وابِصَةُ ، استَفتِ قَلبَكَ ، استَفتِ نَفسَكَ ، البِرُّ ما اطمَأنَّ إلَيهِ القَلبُ و اطمَأنَّت إلَيهِ النَّفسُ ، و الإثمُ ما حاكَ في النَّفسِ و تَرَدَّدَ في الصَّدرِ ، و إن أفتاكَ النّاسُ و أفتَوكَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى وابصه! از دلت فتوا بخواه، از[وجدان ]خود فتوا بخواه. طاعت آن چيزى است كه دل به آن آرام گيرد و جان بدان آرامش و قرار يابد و گناه آن چيزى است كه در جان آرام نگيرد و در سينه بى تابى كند، هرچند مردم [جواز آن را] به تو حكم كنند و فتوا دهند.