حديث و آيات: نعمت هاى پياپى و مهلت دهى خداوند
عنه عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عنِ الاستِدراجِ ـ : هُو العَبدُ يُذنِبُ الذَّنبَ ، فيُملى لَهُ و يُجَدَّدُ لَهُ عِندَها النِّعَمُ ، فتُلهيهِ عنِ الاستِغفارِ مِن الذُّنوبِ ، فهُو مُستَدرَجٌ مِن حَيثُ لا يَعلَمُ .
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از معناى استدراج ـ فرمود : معنايش اين است كه بنده گناه كند و خداوند به او مهلت دهد و با وجود گناه باز به او نعمت دهد تا اين نعمت او را از طلب آمرزش براى آن گناه باز دارد. چنين شخصى بى آن كه بفهمد تدريجاً به خشم و عذاب خدا نزديك شده است.