حديث و آيات: عوامل نجات بخش
عنه عليه السلام : و ما بَرِحَ للّه ِ ـ عَزَّت آلاؤهُ ـ في البُرهَةِ بَعدَ البُرهَةِ ، و في أزمانِ الفَتَراتِ ، عِبادٌ ناجاهُم في فِكرِهِم ··· بمَنزِلَةِ الأدِلَّةِ في الفَلَواتِ (القُلوبِ) ، مَن أخَذَ القَصدَ حَمِدوا إلَيهِ طَريقَهُ ، و بَشَّروهُ بالنَّجاةِ ، و مَن أخَذَ يَمينا و شِمالاً ذَمُّوا إلَيهِ الطَّريقَ ، و حَذَّروهُ مِنَ الهَلَكَةِ .
امام على عليه السلام : خداوند را ـ كه نعمت هايش ارجمند و بى شمار است ـ همواره در هر برهه اى و در هر دوره اى از فترت (فاصله ميان ظهور دو پيامبر) بندگانى بوده كه در درون انديشه هايشان با ايشان راز مى گفته است··· اينان به منزله راهنمايان در بيابان (قلب ها) هستند. آنكه راه راست را بپيمايد او را در پيمودن آن راه مى ستايند و به نجات و رستگارى بشارتش مى دهند و آنكه به راست و چپ كج شود راهى را كه در پيش گرفته است نكوهش مى كنند و او را از هلاكت برحذر مى دارند.