حديث و آيات:
نامه هاى پيامبر صلى الله عليه و آله
بحار الأنوار عن مُحمَّد بن اسحاقٍ : بَعَثَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله عبدَ اللّه ِ بنَ حُذافَةَ بنِ قَيسٍ إلى كِسرى بنِ هُرمزَ مَلكِ فارِسَ ، و كتَبَ : بسمِ اللّه ِ الرّحمنِ الرّحيمِ ، مِن محمّدٍ رسولِ اللّه ِ إلى كِسرى عَظيمِ فارِسَ ، سلامٌ على مَنِ اتَّبَعَ الهُدى و آمَنَ باللّه ِ و رَسولِهِ ··· و أدعوكَ بداعِيَةِ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ ، فإنّي رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله إلَى النّاسِ كافّةً ، لاُِنذِرَ مَن كانَ حَيّا
و يَحِقَّ القَولُ علَى الكافِرينَ ، فأسلِمْ تَسلَمْ ، فإن أبَيتَ فإنّ إثمَ المَجوسِ علَيكَ .
بحار الأنوار ـ به نقل از محمّد بن اسحاق ـ : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله عبد اللّه بن حذافة بن قيس را به نزد خسرو پور هرمز، پادشاه ايران، فرستاد و به او نوشت : بسم اللّه الرحمن الرحيم. از محمّد، رسول خدا به خسرو، پادشاهِ فارس. درود بر كسى كه از راه راست پيروى كند و به خدا و فرستاده او ايمان آورد··· من تو را به دعوت خداوند عزّ و جلّ فرا مى خوانم؛ زيرا كه من فرستاده خدا به سوى همه مردم هستم تا آن را كه زنده است هشدار دهم و سخن حق براى
كافران معلوم شود. پس، اسلام بياور تا به سلامت مانى و اگر امتناع ورزى، گناه مجوسيان به گردن توست.