قالَ يَحيَى بنُ هَرثَمَه:
كانَ [الهادى عليه السلام] مُحسِناً اِلَيهِم مُلازِماً لِلمَسجِدِ
لَم يَكُن عِندَهُ مَيلٌ اِلَى الدُّنيا
يحيى بن هرثمه گويد:
[امام هادى عليه السلام] به اهل مدينه احسان مى كرد
و هميشه در مسجد بوده و رغبتى بر دنيا نداشت.
احسان به ديگران، مايه سرافرازى است. اهل مسجد بودن، نشان بندگى است. بى رغبتى به دنيا هم نشان زهد است.