حديث و آيات:
فرشتگان نگهبان
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لمّا سألهُ زِنديقٌ عن علّةِ الملائكةِ المُوَكَّلينَ و اللّه ُ عالِمُ السِّرِّ و ما هو أخفى ! ـ : استَعبَدَهُم بذلكَ و جَعلَهُم شُهودا على خَلقِهِ ، ليكونَ العِبادُ لمُلازَمتِهِم إيّاهُم أشَدَّ على طاعَةِ اللّه ِ مُواظَبَةً، و عن مَعصيَتِهِ أشَدَّ انقِباضا، و كَم مِن عَبدٍ يَهُمُّ بمَعصيَةٍ فذَكَرَ مَكانَهُما فارعَوى و كَفَّ، فيقولُ: ربِّي يَراني و حَفَظَتي علَيَّ بذلكَ تَشهَدُ . و إنّ اللّه َ بِرأفَتِهِ و لُطفِهِ أيضا وَكَّلَهُم بعِبادِهِ يَذُبّونَ عنهُم مَرَدَةَ الشَّيطانِ و هَوامَّ الأرضِ و آفاتٍ كثيرَةً مِن حيثُ لا يَرَونَ بإذنِ اللّه ِ ، إلى أن يَجيءَ أمرُ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ .
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به زنديقى كه پرسيد : چرا خداوند كه خود داناى نهان و نهانترهاست فرشتگان را گماشته است؟ ـ فرمود : خداوند با اين كار فرشتگان را به بندگى گرفته و آنان را گواه بر خلق خويش قرار داده است تا بندگان به خاطر همراه بودن فرشتگان با آنان نسبت به طاعت خدا مواظبت بيشترى نشان دهند و از نافرمانى او بيشتر خوددارى و اجتناب كنند. اى بسا بنده اى كه قصد گناه مى كند، امّا به ياد آن دو فرشته موكّل بر خود مى افتد و از گناه خوددارى مى ورزد و خويشتن را نگه مى دارد و مى گويد : پروردگارم مرا مى بيند و فرشتگان مراقب من بر اين گناه من گواهى مى دهند و خداوند نيز از سر لطف و رأفت خود فرشتگان را بر بندگانش گماشته است تا شيطان هاى سركش و حشرات موذىِ زمين و بسيارى از آسيب هاى ديگر را به اذن خدا، به طورى كه خودشان هم متوجّه نشوند، از ايشان دفع كنند، تا آن گاه كه فرمان خداوند عزّ و جلّ در رسد.