حديث و آيات: مقدمه
عَن قاسِمِ الصَّيقَلِ قالَ:
ما رَأيْتُ أحَدا كانَ أشَدُّ تَشْديدا فى الظِّلِّ مِنْ أَبى جَعْفَرٍ عليه السلام كانَ يَأمُرُ بِقَلْعِ الْقُبَّةِ وَالحاجِبَين إذا أحْرَمَ.
قاسم بن صيق گويد:
هيچ كس را (در حج) نديديم كه در مورد پرهيز از سايه مثل امام جواد(ع) سختگيرى كند.
او هنگامى كه مُحرم مى شد دستور مى داد كه پوشش كجاوه و دو ستونش را بكنند.
حج و زيارت خانه خدا و احرام كوى دوست، سفرى عاشقانه است كه هر چه رنج و غبار و آفتاب در حالت احرام بيشتر باشد، تواضع بيشترى مى آورد و تكبّر را مى زدايد. از اين رو آن حضرت در حال احرام از سايه پرهيز مى كرد و خواستار تابش خورشيد بود.