حديث و آيات: مقدمه
قالَ عَبدُ اللّه ِ بنِ زَرين:
كُنْتُ مُجاوِرا بِالْمَدينَـةِ مَدينَةِ الرَّسُولَ صلي الله عليه و آله وَ كانَ أبُوجَعْفَرٍ عليه السلام يَجيى ءُ فى كُلِّ يَوْمٍ مَعَ الزَّوالِ اِلىَ الْمَسجِدِ، فَيَنْزِلُ فِى الصَّحْنِ وَ يَصيرُ اِلى رَسُولِ اللّه صلي الله عليه و آله وَ يُسَلِّمُ عَلَيْهِ وَ يَرْجِعُ اِلى بَيْتِ فاطِمَةَ عليهاالسلام فَيَخْلَعُ نَعْلَيْهِ وَ يَقُومُ وَ يُصَلّى.
عبداللّه بن زرين گويد:
من در مدينه الرسول مجاور بودم، امام جواد عليه السلامهر روز ظهر به مسجد مى آمد و در صحن پياده مى شد و به طرف قبر رسول خدا(ص) مى رفت و بر او سلام مى كرد و بعد به محلّ خانه فاطمه(س) بر مى گشت و كفشهايش را بيرون مى آورد و مى ايستاد و نماز مى خواند.
مزار پيامبر خدا و خانه فاطمه زهرا عليهاالسلام كه در كنار آن است، از مقدس ترين مكان ها براى عبادت و نماز و حضور و فيض بردن معنوى است. امامان هم به قداست اين حرم ها توجه داشتند و با زيارت پيوسته، ارتباط با آن معصومين را حفظ مى كردند.