حديث و آيات: مقدمه
عَن النَّبى صلي الله عليه و آله قـالَ:
... وَ أنَ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ رَكَّبَ فىصُلْبِهِ [الْحُسَين عليه السلام]
نُطـْفَةً مُبارَكَةً طَيـِّبَةً زَكِيـَّةً مَرْضِيـَّةً
وَ سَمـّاها مُحَمـَّدَ بْنَ عـَلىٍّ عليهماالسلام
فَهُو شَفيعُ شيعَتِهِ، وَ وارِثُ عِلْمِ جَدِّهِ،
لَهُ عَلامَةٌ بَيـِّنَةٌ وَ حُجـَّةٌ ظاهِرَةٌ.
پيامبر صلي الله عليه و آله در ضمن حديثى طولانى فرمود:
خداوند بزرگ در صلب امام حسين عليه السلام نطفه بابركت و پاك و پاكيزه و پسنديده اى قرار داده و او را محمد بن على عليهماالسلام ناميده است كه او شفيع شيعيان، و وارث دانش جدّش مى باشد،
او داراى نشانه اى آشكار و برهانى روشن است.
تداوم نسل پيامبر، از امام حسين عليه السلام بود و از آثار و مزاياى شهادت آن حضرت، يكى هم همين بود كه امامان از نسل اويند. علوم فراوان وى در خردسالى، حجّت و برهان آشكار امامت او بود.