حديث و آيات: مقدمه
قالَ ابنُ شَهرِ آشُوب:
وَكانَ عليه السلام شَديدَ الاَدْمَةِ فَشَكَّ فيهِ المُرتابُونَ، وَ هُوَ بِمَكَّةَ فَعَرَضُوهُ عَلى القافَّهِ فَلَمّا نَظَرُوا اِلَيهِ خَرُّوا لِوُجُوهِهِمْ سُجَّدا ثُمَّ قامُوا فَقالُوا:
يا وَيحَكُمْ أَمِثْلَ هذا الكَوكَبِ الدُّرّىِّ وَ النُّورِ الزّاهِرِ، تَعرِضُونَ عَلى مِثلِنا؟
ابن شهر آشوب گويد:
امام جواد عليه السلام شديدا گندمگون بود. شكّاكان در مورد او زمانى كه در مكه بود ترديد كردند و او را به قيافه شناسان عرضه كردند. هنگامى كه قيافه شناسان به او نگاه كردند به سجده افتادند سپس برخاستند و گفتند: واى بر شما! آيا اين ستاره درّى و نور درخشنده را بر همانند ما عرضه مى كنيد؟
سيماى درخشان و با معنويت امام جواد عليه السلام هر بيننده اى را مبهوت مى كرد. اين بود كه قيافه شناسان هم به شدّت تحت تأثير جاذبه آن حضرت قرار گرفتند.