حديث و آيات: مقدمه
قـالَ المَـأمُونُ:
وَ أَمّا أَبُوجَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلىٍّ عليهماالسلام قَدِ اختَرْتُهُ لِتَبْريزِهِ عَلى كافَّةِ أهْلِ الْفَضْلِ فِى الْعِلْمِ وَالْفَضْلِ مَعَ صِغَرِ سِنّـِهِ، وَ الاُْعْجُوبَةِ فيهِ بِذلِكَ، وَ أَنَا أَرْجُو أَنْ يَظَهَرَ لِلنّاس ما قَدْ عَرَفْتُهُ مِنْهُ، فَيَعْلَمُوا أَنَّ الرَّأْىَ ما رَأيْتُ فيهِ.
مأمون عباسى (ضمن پاسخ به ايرادهايى كه از او مى گرفتند) گويد:
امام جواد را كه من [براى دامادى خودم] برگزيدم براى برترى اوست بر تمام اهل علم و فضيلت با اينكه كم سنّ و سال است و شگفتيهايى در او وجود دارد، اميدوارم آنچه را من از او شناخته ام براى مردم آشكار شود و بدانند حق، همان چيزى است كه من درباره او اعتقاد دارم.
مأمون به دلايل سياسى حضرت جواد عليه السلام را داماد خويش قرار داد، تا او را تحت نظر داشته باشد و كمى از نظر منفى شيعه نسبت به خودش بكاهد و به همين جهت، بنى عباس با عمل او مخالف بودند.