حديث و آيات: مَثَل بر باد رفتن كارهاى نيك
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : اتَّقوا المَظالِمَ ما استَطَعتُم ؛ فإنّ الرّجُلَ يَجيءُ يَومَ القِيامَةِ بحَسَناتٍ يَرى أنّها ستُنْجيهِ ، فما يَزالُ عِندَ ذلكَ يقولُ : إنّ لِفلانٍ قِبَلَكَ مَظلِمَةً ، فيقالُ : اُمحوا مِن حَسَناتِهِ، فما تَبقى لَهُ حَسَنةٌ . و مَثَلُ ذلكَ كمَثَلِ سَفْرٍ نَزَلوا بفَلاةٍ مِن الأرضِ لَيسَ مَعَهُم حَطَبٌ، فَتفَرَّقَ القَومُ فاحتَطَبوا للنّارِ و أنضَجوا ما أرادُوا ، فكذلكَ الذُّنوبُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : تا مى توانيد از مظالم (حقوق ديگران) بپرهيزيد؛ زيرا آدمى در روز قيامت با كارهاى نيكى مى آيد كه فكر مى كند او را نجات مى بخشد. اما پيوسته به او گفته مى شود: فلانى بر گردن تو مظلمه و حقّى دارد. پس گفته مى شود: از حسناتش پاك كنيد تا جايى كه برايش حسنه اى باقى نمى ماند. مَثَل اين شخص مَثَل مسافرانى است كه در دشتى فرود آمده اند و هيمه اى با خود ندارند. لذا هر يك به طرفى مى رود و براى برافروختن آتش هيزم مى آورد و آنچه را خواسته اند مى پزند. گناهان نيز چنين اند [حسنات را مى سوزانند].