عنه عليه السلام : مَن لَجَّ و تَمادى فهُو الرّاكِسُ الّذي رانَ اللّه ُ على قَلبِهِ ، و صارَت دائرَةُ السَّوءِ على رأسِهِ .
امام على عليه السلام : آن كه لجاجت كند و بر لجاجت خويش پاى فشرد، همان بخت برگشته اى است كه خداوند بر دلش پرده [غفلت] زده و پيشامدهاى ناگوار بر فراز سرش قرار گرفته است.