عنه عليه السلام ـ لِهيثَمٍ التَّميميِّ ـ : يا هَيثمُ التَّميميُّ ، إنّ قَوما آمَنوا بالظاهِرِ و كَفَروا بالباطِنِ فلم يَنفَعْهُم شيءٌ ، و جاءَ قَومٌ مِن بَعدِهِم فآمَنوا بالباطِنِ و كَفَرُوا بالظاهِرِ فلم يَنفَعْهُم ذلكَ شيئا ، و لا إيمانَ بظاهِرٍ إلاّ بباطِنٍ ، و لا بباطِنٍ إلاّ بظاهِرٍ .
امام صادق عليه السلام ـ به هيثم تميمى ـ فرمود : اى هيثم تميمى! گروهى به ظاهر ايمان آوردند و به باطن كفر ورزيدند. از اين رو، چيزى سودشان نبخشيد و بعد از آنان گروهى آمدند كه به باطن ايمان آوردند و ظاهر را كافر (منكر) شدند و اين شيوه نيز آنان را سودى نداد. ايمانِ به ظاهرِ چيزى، ايمان نيست مگر آن گاه كه با ايمانِ به باطن همراه باشد و ايمانِ به باطنِ چيزى، ايمان نيست مگر آن گاه كه با ايمانِ به ظاهر توأم باشد.