حديث و آيات: موارد جايز بودن دروغ
عنه عليه السلام : كُلُّ كذبٍ مَسؤولٌ عَنهُ صاحِبُهُ يَوما إلاّ (كذبا) في ثلاثةٍ : رجُلٌ كائدٌ في حَربِهِ فهُو مَوضوعٌ عَنهُ ، أو رجُلٌ أصلَحَ بينَ اثنَينِ يَلقَى هذا بغَيرِ ما يَلقَى بهِ هذا يُريدُ بذلكَ الإصلاحَ ما بينَهُما ، أو رجُلٌ وَعَدَ أهلَهُ شيئا و هُو لا يُريدُ أن يُتِمَّ لَهُم .
.
.
امام صادق عليه السلام : هر دروغى روزى از گوينده اش بازخواست شود، مگر دروغى كه در سه جا گفته شود: مردى كه در جنگ نيرنگ زند كه بر او گناهى نيست، يا مردى كه ميان دو نفر اصلاح و سازش دهد؛ با اين يكى برخوردى مى كند و با آن يكى برخورد ديگرى و هدفش از اين كار آشتى دادن ميان آن دوست، يا مردى كه به زن (خانواده) خود و عده اى دهد و قصد انجام آن را نداشته باشد .