حديث و آيات: مقدمه
عَن أَبى عَبدِاللّه عليه السلام، قالَ:
كانَ أَبُوجَعفَر عليه السلام إذا خَرَجَ مِنْ بَيْتِهِ يَقُول:
بِسْمِ اللّه ِ خَرَجْتُ، وَبِسْمِ اللّه ِ وَلَجْتُ، وَعَلَى اللّه ِ تَوَكَّلْتُ، لاحَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِاللّه ِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ.
قالَ مُحَمَّدُ بنُ سَنانَ:
فَكانَ أَبُوالحَسَنِ الرِّضا عليه السلاميَقُولُ ذلِكَ اِذا خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ.
امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
امام پنجم عليه السلام هنگامى كه از خانه اش بيرون مى رفت مى فرمود:
بنام خدا، خارج شدم، و به نام او داخل مى شوم، و به خدا توكّل نمودم، هيچ قدرت و توانائى جز از ناحيه خدا نيست.
محمد بن سنان مى گويد: امام رضا عليه السلام هنگام خروج از منزلش اين دعا را مى خواند.
براى يك مسلمان، در آغاز هر كارى از جمله خارج شدن از منزل، پسنديده است كه خدا را ياد كند و از او مدد بگيرد و بر او توكّل كند و توفيق بطلبد و خود را به خداوند بسپارد تا او را ايمن سازد و به كارش خير و بركت عطا كند.