حديث و آيات: آنچه دل را درمان مى كند
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في صفةِ النبيِّ صلى الله عليه و آله ـ : طَبيبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ ، قد أحكَمَ مَراهِمَهُ ، و أحمى (أمضى) مَواسِمَهُ ، يَضَعُ ذلكَ حيثُ الحاجَةَ إلَيهِ ، مِن قُلوبٍ عُمْيٍ ، و آذانٍ صُمٍّ ، و ألسِنَةٍ بُكْمٍ ، مُتَتبِّعٌ بدَوائهِ مَواضِعَ الغَفلَةِ و مَواطِنَ الحَيرَةِ .
امام على عليه السلام ـ در وصف پيامبر صلى الله عليه و آله ـ فرمود : او طبيبى است كه با دانش طبّ خود، پيوسته ميان مردم مى گردد، مرهمهايش را درست و آماده كرده و ابزار داغ نهادنش را تافته است و آنها را بر هر جا كه لازم باشد، از دلهاى كور و گوشهاى كر و زبانهاى گنگ، مى نهد. با دواى خود جايگاههاى غفلت و مراكز سرگردانى را مى جويد و درمان مى كند.