رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنَّ المؤمنَ إذا أذنَبَ كانَت نُكتَةٌ سَوداءُ في قَلبِهِ ، فإن تابَ و نَزَعَ و استَغفَرَ صُقِلَ قَلبُهُ، فإن زاد زَادَت ، فذلكَ الرانُ الذي ذَكَرَهُ اللّه ُ في كتابِهِ «كَلاَّ بَلْ رانَ على قُلوبِهِم ما كانُوا يَكسِبُونَ» .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مؤمن هر گاه گناه كند، نقطه اى سياه در دلش پديد آيد. اگر توبه كرد و دست از گناه كشيد و آمرزش خواست، دلش از آن لكه سياه پاك شود، اما اگر بر گناهش افزود، آن نقطه زياد شود. اين همان زنگارى است كه خداوند متعال در كتاب خود از آن ياد كرده و فرموده است: «نه چنين است، بلكه آنچه مرتكب مى شدند، زنگار بر دلهايشان بسته است».