حديث و آيات: مقدمه
رَجاءُ بْنُ أَبى الضّحاكِ قالَ:
فوَاللّه ِ ما رَأَيْتُ رَجُلاً كانَ أَتْقى لِلّهِ مِنْهُ
وَلا أَكْثَرَ ذِكْرا لَهُ فى جَميعِ أَوْقاتِهِ مِنْهُ
وَ لا أَشَـدَّ خَـوْفا لِلّهِ عَزَّوَجَلَّ.
رجاء بن ابى ضحاك گويد:
به خدا قسم هرگز كسى را با تقواتر و به ذكر خدا گوياتر و از ترس خدا بيمناكتر از او [امام رضا عليه السلام] نـديـدم.
رجاء بن ابى ضحاك، از وابستگان خلافت عباسى و مأمورى بود كه حضرت رضا عليه السلام را از مدينه به خراسان برد و در تمام مدت سفر، مراقب حالات و رفتار آن حضرت بود و جزئيات امور را زيرنظر داشت. مشاهدات او در مسير حركت، گواهى است بر سيره عبادى و حالات معنوى حضرت رضا عليه السلام كه پيوسته «تقوا» و «ذكر خدا» و «خوف از خدا» بر آن حضرت حاكم بود.