حديث و آيات: مقدمه
اَحمَدُ بْنُ هارُونَ بْنِ مُوَفَّقِ الْمَدْينى عَنْ أَبيهِ قالَ:
بَعَثَ إِلَىَّ الْماضى عَلَيْهِ السَّلامُ يَوْماً فَأَكَلْتُ عِنْدَهُ وَ أَكْثَرَ مِنَ الْحَلْواءِ، فَقُلْتُ:
ما أَكْثَرَ هذِهِ الْحَلْواءُ فَقالَ عليه السلام:
إِنّا وَ شيعَتَنا خُلِقْنا مِنَ الْحَلاوَةِ،
فَنَـحْنُ نُـحِبُّ الْحَـلْواءَ.
احمد بن هارون فرزند موفق مدينى از پدرش نقل مى كند كه گفت:
روزى امام هفتم كسى را دنبال من فرستاد،] و با او سر يك سفره حاضر شدم] و با او غذا خوردم و ديدم امام عليه السلام زياد حلوا خورد عرض كردم چقدر از اين حلوا ميل مى فرمائيد، امام عليه السلامفرمود:
ما و شيعيانمان از حلاوت و شيرينى آفريده شده ايم و ما شيرينى را دوست داريم.
نياز بدن به مواد قندى به خصوص اگر طبيعى باشد، روشن است. علاقه به حلوا و شيرينى جات، در سيره امامان ديگر هم آمده است. شيرينى خيلى سريع جذب بدن مى شود. از اين رو افطار به خرما براى روزه دار توصيه شده است.