حديث و آيات: مقدمه
رَبيعُ بْنُ عَبْدِالرَّحْمنِ قالَ:
كانَ وَاللّه ِ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ عليهماالسلام مِنَ الْمُتَوَسِّمينَ
يَعْلَمُ مَنْ يَقِفُ عَلَيْهِ بَعْدَ مَوْتِهِ
وَيَجْـحَدُ الاِْمامَ بَعْدَ مَوْتِهِ،
فَكانَ يَكْظِمُ غَيْظَهُ عَلَيْهِمْ
وَلا يُبْدى لَهُمْ ما يَعْرِفُهُ مِنْهُمْ؛
فَسُمِّىَ الْكاظِمُ لِذلِكَ.
ربيع پسر عبدالرحمان مى گويد:
موسى بن جعفر عليهماالسلام از آينده نگران با فراست بود [از چهره افراد] كسانى را كه پس از وى در امامتش توقّف نموده، و منكر امام بعد از او خواهند شد را، مى شناخت. ولى با اين همه خشم خود را از آنها پنهان نمود و آنچه را كه از آنان مى دانست بر آنان اظهار نمى كرد بهمين جهت «كاظم» يعنى فرو برنده خشم نام گرفت.
فرقه «واقفيه» يكى از فرقه هاى شيعى است كه در امامت آن حضرت توقّف كردند و به امام بعدى اعتقاد نداشتند و انگيزه برخى از آنان هم مالى و مادّى بود تا اموال امام را به امام بعدى ندهند.